Μετά από μεγάλη περιοδεία, οι Εν δυνάμει, μια ομάδα θεάτρου που αποτελείται από μέλη με και χωρίς αναπηρία, παρουσιάζουν τον Άνθρωπο ανεμιστήρα στο Φεστιβάλ Αθηνών 2015, στις 11 και 12 Ιουλίου 2015, Πειραιώς 260.
Περίεργος-Ξεχωριστός Ανίκανος-”Ειδικά”ικανός Ξένος-Ανοίκειος. Μη αποδεκτός-Ιδιαίτερος, Απροσάρμοστος-Εκπαιδεύσιμος, Υστέρηση-Διαφορετικότητα.
Ήταν ένα άνθρωπος, ο άνθρωπος ανεμιστήρας. Αντί για σώμα είχε ένα χοντρό άκαμπτο σίδερο. Μία προπέλα για πρόσωπο, ένα κουμπί στη θέση της καρδιάς, και στο μυαλό αέρα. Αέρα στο μυαλό. Πετούσε με τη σκέψη μακριά. Αντί για λέξεις έβγαζε ένα βουητό. Ένα βουητό αντί για λέξεις. Ενοχλητικό. Και ακατάληπτο.
Κι αυτός ο άνθρωπος, ο άνθρωπος ανεμιστήρας, φυσούσε μακριά όποιον τον πλησίαζε. Όποιον τον πλησίαζε φυσούσε μακριά. Μακριά. Μόνο λίγοι. Λίγοι. Πολύ λίγοι κάθονταν σε κοντινή απόσταση. Κάθονταν για να δροσίζονται.
Τους μήνες τους καλοκαιρινούς.
-
Επιθυμία του θεατρικού συνόλου είναι η συμβολή του σε μία Τέχνη (εν προκειμένω τη θεατρική) που επιδιώκει τη ρήξη με την παραδοσιακή αντίληψη του κοινώς αποδεκτού, μία Τέχνη που συνειδητά απομακρύνεται από τις συμβατικές φόρμες κατανόησης του κοινωνικού συμπλέγματος.
Στόχος των καλλιτεχνικών δράσεων είναι η ενσωμάτωση του “διαφορετικού” και του “ανοίκειου” μέσα στο χώρο των τεχνών και η γνωριμία του μεικτού καλλιτεχνικού σχήματος Εν δυνάμει με το ευρύτερο θεατρικό κοινό ως μία ενεργή, ερευνητική, καλλιτεχνική οντότητα μέσα στην κοινωνία.
Η παράσταση Ο άνθρωπος ανεμιστήρας ή πώς να ντύσετε έναν ελέφαντα προέκυψε από την ασφυκτιούσα ανάγκη των μελών της ομάδας Εν δυνάμει να μοιραστούν ανοιχτά τις προσωπικές τους ιστορίες μέσα από το πρίσμα ενός καλλιτεχνικού γεγονότος.
Καλλιτεχνική Διεύθυνση Ελένη Δημοπούλου
-
Το “κανονικό” είναι σίγουρα μία λέξη καταδικασμένη. Μία λέξη που αναγκάζεται να προσδιοριστεί από τον μέσο όρο. Ύστερα ακολουθεί η αντικειμενική αλήθεια-ό,τι δεν είναι “κανονικό” είναι “διαφορετικό”, είναι “άλλο”. Ποιός όμως φόρτισε το “άλλο” με αρνητικό πρόσημο; Και γιατί;
Με την παράσταση Ο άνθρωπος ανεμιστήρας ή πώς να ντύσετε έναν ελέφαντα κοινοποιούνται ιστορίες γύρω από την αναπηρία. Μέσω αυτών των ιστοριών δεν επιδιώκεται παρά αυτό το άνοιγμα στο ανοίκειο, έτσι ώστε να γίνει γνωστό και οικείο. Στη σκηνή οι ιστορίες αυτές μπαίνουν στο στόμα παιδιών και παίρνουν τη μορφή ενός παιδικού παιχνιδιού. Η επιλογή αυτή μπορεί αρχικά να προκύπτει από μία επιμονή να αναφέρεται κανείς στους ανθρώπους με αναπηρία ως “παιδιά”, στην πορεία όμως αποκαλύπτει τη δύναμη του παιδικού αυθορμητισμού και της παιδικής σκληρότητας να μιλήσει χωρίς αναστολές για τα πιο κρυμμένα μυστικά, να πει την αλήθεια ολόκληρη, όπως πραγματικά είναι.
Ελένη Ευθυμίου
Δείτε το πρόγραμμα της παράστασης εδώ.
