La Tentation de saint Antoine, mais, je m’ appelle Dimitris. Six questions you need to answer if you want to become a saint.

Διπλωματική εργασία Υποκριτικής: Δημήτρης Καπετάνιος

Διπλωματική εργασία Σκηνοθεσίας / Video – Performance: Δημήτρης Λώλης

Επόπτης: Τάσος Αγγελόπουλος

• Σύλληψη – Σκηνοθεσία – Δραματουργία: Δημήτρης Λώλης

  Βοηθοί Σκηνοθέτη: Άννυ Βαλουγεώργη, Ιωάννα Κανελλοπούλου

  Σκηνογραφία – Art Director: Σταύρος Καπετάνιος

  Μουσική Σύνθεση – Ηχητικός σχεδιασμός: Δημήτρης Λώλης, Δημήτρης Καπετάνιος

  Διεύθυνση Φωτογραφίας – Μοντάζ: Παύλος Διδασκάλου

   

  Τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν στο Transcendance – Αγωγός Τέχνης, στο οποίο μας τίμησε με την φιλοξενία του ο Νικόλας Νικητάκης.

  Ευχαριστούμε τους: Βίκτωρα Αρδίττη, Δημήτρη Ροΐδη, Διδώ Γκόγκου, Χρήστο Παπαδόπουλο, Σωτήρη Ρουμελιώτη

  

• Πρόκειται για μία video performance, τεμαχισμένη σε clips, η οποία προσφέρει την δυνατότητα σε κάθε επισκέπτη-θεατή να σχηματίσει τους δικούς του συνειρμούς πάνω στα φαινόμενα του θεάτρου, της πόλης και της συνάντησης. Για ακόμα μία φορά, στον 21ο αιώνα θίγονται ζητήματα όπως η μοναξιά, η επιφυλακτικότητα, η αστυφιλία, η λογική που κατακερματίζεται από τους σύγχρονους ρυθμούς ζωής.

  Ο λόγος, αναμφίβολα αινιγματικός και αποσπασματικός. – Αντέχει το μεταμοντέρνο κίνημα την αλλεπάλληλη ανακύκλωση του εαυτού του; Είναι ο Καπιταλισμός; Είναι ο Χριστιανισμός; Είναι η σύγχρονη τέχνη και η αυτοαναφορικότητά της;  Η συνάντηση παραμένει ένα γεγονός θαύμα και η ιδέα του Πειρασμού αναπλάθεται αδιάλειπτα διατηρώντας της φύση της ως δοκιμασία και καταργώντας την βιβλική καταγωγή της. Άραγε οι άνθρωποι της πόλης είναι οι σύγχρονοι ερημίτες; Είναι εκείνοι που ενώ δεν φεύγουν, καταφέρνουν και απουσιάζουν όλο και περισσότερο από το δημόσιο βίο; Οι άγιοι –που δεν έγιναν αναχωρητές– μαρτυρούν σε κοινή θέα. Κι αφού έχει αναγγελθεί το συνεχώς αναβαλλόμενο τέλος της Ιστορίας, γιατί απλώς δεν ενταφιάζουμε το μέλλον;

  Μα ακόμα κι αυτή η διατύπωση μοιάζει πια παρωχημένη. Το έργο La Tentation de saint Antoine, mais, je m’ appelle Dimitris. Six questions you need to answer if you want to become a saint, παρουσιάζεται στο ιδανικότερο virtual σκηνικό για να αφουγκραστείτε τους προβληματισμούς που υποκύπτουν στους πειρασμούς τους, να αναλογιστείτε πάνω στην ύπαρξη και να παραμείνετε ζωντανοί, στοχαστές, Δυτικοί και Ευρωπαίοι.

  

  ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ __

  Κάθε ένας δεν είναι κάποιος άλλος.

  Την ίδια στιγμή,

  Κάποιος άλλος είναι ο καθένας.

   

   

                                                                                                                                   Βαδίζουμε πλάι-πλάι με τον

  Χρόνο,

   και

    σε κάθε μας βήμα

    διαγράφεται η τροχιά του.

   

  Όπου και όπως εποικεί ο καθένας,

  τον συνοδεύει ο Πειρασμός.

   

  Σε ένα μπαρ

  Είναι πιθανό να ακούσεις το εξής:

  «Πειρασμός είναι η έλλογη επιθυμία που δεν έγινε πράξη»

  -Πότε;

  -Τώρα.

   

   

  […] το «τώρα» εξάλλου,

   

  είναι πάντα μια φευγαλέα στιγμή που σωρεύει στην μνήμη και

  καταδυναστεύεται από αυτήν.

  Η αγωνία του ανθρώπου να βρίσκεται στο τώρα

  είναι μια επίφαση σκοπού.

  Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.

  Κάθε άνθρωπος περιπλανιέται με όχημα τη φθορά.

   

  Πειρασμός (ο)

  Κυριολεκτικά σημαίνει δοκιμασία.

  Την οποία πρέπει να φέρει κανείς εις πέρας.

  Σαν τη Ζωή.

   

   

  Πριν να οδηγήσω ως το τέλος αυτό το σημείωμα,

  θα σας πω κάτι για τον εαυτό μου:

  Το όνομά μου δεν παίζει ρόλο στην συγκεκριμένη ιστορία.

  Κι εγώ ο ίδιος κατέχω σ’ αυτήν μια πολύ ασήμαντη θέση.

  Άραγε,

  αν πετάξεις μια λέξη στο νερό,

  θα κάνει θόρυβο;

   

   

  Το θέμα δεν είναι αν θα λάβεις απάντηση.

  Το θέμα είναι αν θα μοιραστείς με κάποιον άλλον την ερώτηση.

   

   

  Η συνάντηση είναι ___                                                                                        ένα γεγονός  θαύμα*.

   

   

  *ό,τι καταλαβαίνεις

   

  Σημείωση – Covid Alert

   

  Η χρονική περίοδος Νοέμβρης 2019 – Οκτώβριος 2021 (so far so good) στιγματίστηκε από

  την πανδημία του κορονοϊού.

  Η αδυναμία του ελληνικού κράτους να συμπεριλάβει

  ένα θέατρο ενεργό

  στα μέτρα αντιμετώπισης του ιού

  έπληξε και την καλλιτεχνική δραστηριότητα του Τμήματος.

   

  Η λύση ανάγκης βρέθηκε

  στην κινηματογράφηση της διπλωματικής αυτής εργασίας.

   

  Ακόμα κι αν αγνοείται εδώ

  η μέθοδος

  βάσει της οποίας διεκπεραιώνονται

  οι διαδικασίες παραγωγής του σινεμά,

   

  καταφεύγω στο μέσο της κάμερας και

  εξαθωώνω την άγνοιά μου

  μέσω της πράξης.

   

  Το μοντάζ είναι μια επέμβαση.

   

  Και βέβαια, δεν παρακάμπτεται.

   

  Με τον έναν (ή τον άλλον) τρόπο, στον κινηματογράφο της σημερινής εποχής ,

  η στοιχειοθέτηση του υλικού συμβαίνει ανάμεσα σε ψηφιακές μπάρες.

   

  Η τελική μορφή της εργασίας επισημαίνει το Παρόν,

  Και το σημείο αφετηρίας της ανήκει και χάνεται στο Παρελθόν.

  

  Αναζητώ λοιπόν,

   εδώ και παντού,

  ένα μοντάζ που βασίζεται στην άπιαστη δομή της ποίησης, και

  όχι στη λογική αντίληψη των πραγμάτων.

  ]

   

  Δημήτρης Λώλης