Το Τμήμα Θεάτρου ανήκει στη Σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και προσφέρει συστηματικές σπουδές τόσο στη θεωρία όσο και στην πρακτική του θεάτρου.
Εκτός από τη βασική κατάρτιση στη Θεατρολογία, που αποτελεί τον κορμό του Προγράμματος Σπουδών, το Τμήμα προσφέρει πλήρως ανεπτυγμένες ειδικεύσεις
- στη Δραματολογία-Παραστασιολογία
- στη Σκηνογραφία-Ενδυματολογία
- στην Υποκριτική
- στη Σκηνοθεσία
καθώς και ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα μαθημάτων για το Θέατρο στην Εκπαίδευση.
Αυτή τη στιγμή, το Τμήμα Θεάτρου του ΑΠΘ είναι το μοναδικό πανεπιστημιακό τμήμα στην Ελλάδα που προσφέρει εξειδικευμένα και ολοκληρωμένα προγράμματα σπουδών για τις τέχνες του θεάτρου.
-
Το Τμήμα Θεάτρου ιδρύθηκε με το ΠΔ 169 το 1984, αλλά δέχτηκε τους πρώτους φοιτητές του το φθινόπωρο του 1992.
Η εισαγωγή των αποφοίτων Λυκείου στο Τμήμα Θεάτρου γίνεται μέσω των πανελληνίων εξετάσεων για την εισαγωγή στα ΑΕΙ. Ένας μικρός αριθμός πτυχιούχων ΑΕΙ μπορεί να εισαχθεί στο Τμήμα με κατατακτήριες εξετάσεις. Επίσης και μικρός αριθμός πτυχιούχων ΤΕΙ και Δραματικών Σχολών.
-
- Πρόεδρος Άννα Σταυρακοπούλου, Καθηγήτρια της Θεατρολογίας
- Γενική Συνέλευση
Απαρτίζεται από όλα τα μέλη ΔΕΠ του Τμήματος, έναν εκπρόσωπο του ΕΕΠ, έναν εκπρόσωπο του ΕΔΙΠ, έναν εκπρόσωπο του ΕΤΕΠ και τρεις εκπροσώπους του Συλλόγου των φοιτητών. - Γραμματέας Βασιλική Βλάχου
-
Aποστολή του Τμήματος Θεάτρου είναι η επιστημονική μελέτη του θεατρικού φαινομένου και η καλλιτεχνική εκπαίδευση στον τομέα του θέατρου. Ο χαρακτήρας, επομένως, των σπουδών είναι μικτός: επιστημονικός και καλλιτεχνικός, θεωρητικός και πρακτικός, δεδομένου ότι στόχος του Τμήματος είναι η δημιουργία ενός χώρου σπουδών και έρευνας όπου η θεωρία και η πρακτική, η επιστήμη και η τέχνη, θα συνεργάζονται και θα αλληλοσυμπληρώνονται.
Η επίτευξη του στόχου αυτού, η διαμόρφωση δηλαδή επιστημόνων και καλλιτεχνών του θεάτρου με σφαιρική παιδεία, συνεπάγεται, στην πρώτη φάση των σπουδών, τη διδασκαλία ενός σημαντικού αριθμού υποχρεωτικών μαθημάτων που να εξασφαλίζουν τη στέρεη θεατρολογική κατάρτιση όλων των φοιτητών (ιστορία θεάτρου, θεωρία θεάτρου, δραματολογία, ανάλυση της θεατρικής παράστασης), ενώ παράλληλα διδάσκονται και έξι υποχρεωτικά μαθήματα αφιερωμένα στο θέατρο στην εκπαίδευση και στη διδακτική του θεάτρου.
Στη συνέχεια, τα επιλεγόμενα μαθήματα παρέχουν στους φοιτητές τη δυνατότητα να αποκτήσουν μιαν άτυπη (αφού το πτυχίο είναι ενιαίο), αλλά απολύτως ουσιαστική ειδίκευση, ακολουθώντας μία από τις προσφερόμενες κατευθύνσεις: Δραματολογία-Παραστασιολογία, Σκηνογραφία-Ενδυματολογία, Υποκριτική, Σκηνοθεσία.
-
Όπως συμβαίνει πια με όλους σχεδόν τους κλάδους σπουδών, δεν υπάρχει για τους αποφοίτους εξασφαλισμένη επαγγελματική αποκατάσταση. Η αβεβαιότητα είναι άλλωστε μεγαλύτερη στις περιοχές των καλών τεχνών και των ανθρωπιστικών επιστημών. Ωστόσο, είναι βέβαιο ότι οι φοιτητές του Τμήματος Θεάτρου αποκτούν κατά τη διάρκεια των σπουδών τους ουσιαστικά εφόδια, που τους επιτρέπουν να αναζητήσουν εργασία σε διάφορους τομείς:
- Στον τομέα της επιστημονικής έρευνας και της ακαδημαϊκής σταδιοδρομίας.
- Στα καλλιτεχνικά επαγγέλματα της σκηνής: ηθοποιοί, σκηνογράφοι, σκηνοθέτες, σχεδιαστές φωτισμών.
- Στα τεχνικά επαγγέλματα της σκηνής: παραγωγοί, τεχνικοί σκηνής, υπεύθυνοι ειδικών σκηνογραφικών κατασκευών κλπ.
- Ως στελέχη κρατικών, δημοτικών και ιδιωτικών θεατρικών οργανισμών: δραματολόγοι, επιμελητές εντύπων προγραμμάτων, οργανωτικά στελέχη, υπεύθυνοι εκπαιδευτικών προγραμμάτων κλπ.
- Ως εμψυχωτές (animateurs) θεατρικών δραστηριοτήτων σε νομαρχιακά, δημοτικά κ.ά. πολιτιστικά κέντρα.
- Στην εκπαίδευση, πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια, ως καθηγητές (προς το παρόν ωρομίσθιοι) θεατρικής αγωγής.
- Στα μέσα ενημέρωσης (καλλιτεχνικό ρεπορτάζ, θεατρική κριτική).
Είναι ευνόητο ότι η παραπάνω απαρίθμηση δεν σημαίνει και την ύπαρξη συγκεκριμένου αριθμού θέσεων εργασίας. Άλλωστε, οι δυνατότητες επαγγελματικής αποκατάστασης θα εξαρτηθούν και από γενικότερες παραμέτρους: από την εξέλιξη της θεατρικής ζωής στη χώρα μας, από την αναμενόμενη θεσμοθέτηση της θεατρικής αγωγής στα προγράμματα της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, από την ανάπτυξη της πολιτιστικής αποκέντρωσης κλπ. Και, βέβαια, από τα ειδικά προσόντα και τις ικανότητες των αποφοίτων.
